weer 2 weekjes leesvoer

Zaterdag 10 maart
Vandaag zetten we koers naar Miles, een 120 kilometer rechte weg richting het westen. Het enige dat we tegenkomen zijn een paar Road trains (xxl-vrachtwagens) en een boel dode kangoeroes. In Miles aangekomen zijn we wel toe aan wat leven om ons heen, maar dat is hier ook niet echt te vinden… we besluiten om nog een klein stukje verder te rijden. Volgens de foldertjes moet Condamine (400 inwoners) een leuke stop zijn, dus daar gaan we weer… de foldertjes maken hun belofte niet echt waar, dus vermaken we ons die middag zelf maar met een goede bbq. Rond een uurtje of 8 komen we er achter dat er 100 meter verder op een pub zit, niet veel later zitten we aan de bar met een biertje voor ons! We kletsen met wat locals, drinken een biertje, worden ingemaakt met poolen enz enz. Als om 12 uur de deuren van de pub sluiten zijn we allang tot de conclusie gekomen dat de mensen in dit dorpje best heel gezellig zijn!

Zondag 11 maart
Wat later dan normaal stappen we vandaag ons bed uit. Na een ontbijtje en wat gerommeld te hebben in de camper besluiten we eerst ergens een kop koffie te scoren. Met deze (gratis!) kop koffie in de maag is het tijd om een stukje te gaan rijden. Vandaag gaan we weer een stukje richting het noorden, net boven het stadje Taroom vinden we weer een leuk nationaal park om de nacht door te brengen; Lake Murphy. Een prachtig meer dat met zonsondergang voor een paar prachtige plaatjes zorgt. Als echte padvinders sprokkelen we wat hout bij elkaar voor een kampvuurtje. Boven een plaat weet Jos weer voor een stapel pannekoeken te zorgen, die we onder de sterrenhemel heerlijk opeten. We doen die avond ons best om nog wat vallende sterren te zien, maar dat werd ons die avond niet gegund. Tijd om naar bed te gaan dus…
Maandag 12 maart
Vandaag is het lekker rustig wakker worden; we staan niet op een normalen camping en dat betekend dat we er niet om 10 uur vanaf geschopt worden. Voordat we onze weg naar het noorden vervolgen, touren we eerst nog even door het park heen. Hier rijden we bijna wat loslopende koeien aan. Nadat we genoeg natuur gesnoven hebben stellen we de tomtom in op Theodore. Volgens een reisgidsje dat we een beetje proberen te volgen is dat onze volgende stop. Onderweg stoppen we nog even bij een uitkijkpunt. Vanuit het niets staan we opeens aan de rand van een klif, die ons een mooi uitzicht geeft over een National Park. Als we uiteindelijk in Theodore aankomen weten we niet hoe snel we daar weer weg moeten komen! In dit stadje is totaal geen leven te vinden en de grijze lucht helpt ook niet echt om de sfeer wat leuker te maken. We hoeven dan ook niet lang te overleggen om onze volgende bestemming te kiezen. 170 kilometer ten westen van Theodore ligt het plaatsje Rolleston. Voordat we onze tocht voortzetten, hangen we nog even de toerist uit bij de mijnen. Moe van de kilometers die we die dag gereden hebben, vinden we in Rolleston een camping…

Dinsdag 13 maart
Goeie morgen. Zoals gewoonlijk is de bestemming voor vandaag nog onbekend dus ik ga weer vol goeie moed op pad.. tja helaas ik alleen want ilse is ziek.. vannacht bood de emmer weer uitkomst. Dus vandaag toch ons reisdoel maar een beetje kort gehouden. Maar na toch een mooie route zijn we snel aangekomen in Emerald. Na weer wat voorraad te hebben ingeslagen zijn we daar op de camping beland. Ik werd al snel buitengesloten met de laptop en een fles water zodat ilse een paar uurtjes slaap kon pakken. Dit was een rustig dagje voor ons. Na een goeie maaltijd nog maar even een filmpje gekeken en daarna zzz…..

Woensdag 14 maart
Gelukkig is ilse weer een beetje opgeknapt en zitten we weer rond een uur of 10 weer in de auto. We tuffen vandaag weer richting het oosten. Onderweg het stadje Emerald nog even bekeken. Daarna weer de laaaange rechte weg op. Na een relaxte rit van een paar uurtjes zijn hebben we weer zin om eens ff op een bush camping te gaan kijken. Net na het plaatsje blackwater ligt het blackdown tableland np. Alleen onderweg in het park kwamen we toch wel tot de conclusie dat je hier beter een 4x4 kunt hebben om dit pad te doen.. maaar we zijn op de camping beland! Helaas was dit niet echt ingericht om onze mega camper fatsoenlijk te parkeren. Dus terug richting de grote weg. Dit was voor de camper niet echt een pretje. Maar we hebben toch nog een paar mooie plaatjes kunnen schieten. Naast de weg zaten de kangaroes al klaar om voor de auto te springen maar gelukkig sprongen ze weer de goeie kant op. Uiteindelijk op een vage camping beland.. hier nog ff van de laatste zon genoten en d bbq nog even aangestoken! Het goeie leven:) nouja bijna goed dan want ik was weer de pineut om door een stoel heen te zakken.

Donderdag 15 maart
We worden vandaag weer heerlijk gewekt door de zon! Hebben weer top geslapen. Na een lekker ontbijtje gaan we weer op pad en komt de kaart weer op schoot. We belanden al weer snel in Rockhamton. Hier weer even wat oud papier op gehaald bij de vvv. Inmiddels heeft de zon zich alweer verstopt achter een dik pak wolken. In rockhampton hebben we nog even een bezoekje gebracht aan de zoo. De was gratis en ze hadden hier zelfs een paar apen. Ik zou haast zeggen best waar voor je geld..daarna zijn we naar Emu park gereden. Dit ligt aan de kust. Hier zijn we op een relaxte camping beland direct aan het strand. Uiteindelijk heb ik nog maar even een poging hardlopen gedaan op het strand. In de verte zag je keppel island liggen.. nog net dan want er hing een flinke regenbui boven. Was wel een mooi gezicht. Uitendelijk weer de bbq aangestoken en weer een paar stukkies vlees een mooi bruin kleurtje bezorgt. Na een paar biertje zijn we weer richting dromeland gegaan.

Vrijdag 16 maart
Rond een uurtje of 10 waren weer vol goeie moed aan het toeren. Eerst in emupark de auto nog even op het strand geparkeerd voor een kodak momentje:p daarna richting Yeppoon gereden. Onderweg nog even een kijkje gedaan in de marina (jachthaven). Hier kwam de geur van koffie en een lekker stukje taart ons alweer tegemoet. Tja dat kun je soms moeilijk weerstaan.. nadat we dus helemaal zijn wakker geworden zijn we verder gereden naar yeppoon. Yeppoon was wel een leuk stadje maar we hebben de planning eerst even een kijkje te nemen int national park net boven yeppoon. Hier zijn we weer lekker de gravel wegen opgedoken maar die eindigden allemaal in modder. Tja met z`n bus houd het dan toch wel een beetje op. Weer terug in yeppoon zijn we eerst maar eens even gaan brunchen bij het strand. Ondertussen heb ik even contact gezocht met men Nederlandse klasgenoten. Het bleek dat zij rockhampton op de agenda hebben voor vandaag. Dat was best lache. Wij zijn nog even richitng rockhampton gereden en hebben nog ff 2 nieuwe stoeltjes gekocht aangezien ik er 1 naar de grond heb geholpen en nummer 2 was ook al aardig op weg richting grond level… via wat omwegen zijn we weer op dezelfde camping beland. Rond een uurtje of 8 waren de kampenaren op dezelfde camping beland! Na een paar uurtjes hebben zitten praten besloten we om maar eens even een kampvuurtje te gaan maken op het strand. Gitaartje mee en een stuk bos gerooid in de omgeving om het vuur een beetje een de gang te houden. Het ultieme genieten van australie!! Uiteindelijk in de late uurtjes zijn er nog een aantal in slaap gevallen op het strand, waaronder ik. Toen ik wakker werd lag de rest inmiddels al op een normaal matras. Die ben ik dan ook maar eens gaan opzoeken.

Zaterdag 17 maart
Vandaag is het echt uitslapen geblazen. Rond een uurtje of 11 is iedereen eindelijk wakker, we ontbijten gezellig met z’n allen en niet veel later staan we met onze voeten in de zee. Hier zien we een stuk of 100 blauwe krabbetjes over het strand rennen, een best grappig gezicht. Een lange strandwandeling later zitten we weer voor de camper, iedereen behoorlijk verbrand door de zon. Omdat we allemaal redelijk lui zijn die dag, besluiten we allemaal nog een nachtje in Emu Park te blijven. Niet veel later zijn de plannen voor de avond bekend: de bbq gaat aan!! Zodra de boodschappen binnen zijn, is het tijd om te relaxen. Na een ontspannen en gezellige middag gaat de bbq aan, net als het laatste stukje vlees er op gegooid wordt begint het te gieten. We schuiven met ons zessen onder het zonnescherm van onze camper, waar we redelijk droog zitten. De rest van de avond blijft het regenen, maar dat mag de pret niet drukken! Na een uiterst gezellige avond is het uiteindelijk toch tijd om naar bed te gaan…

Zondag 18 maart
We gingen slapen met regen, we worden wakker met regen. En dat betekend dat we weer gezellig met z’n allen bij elkaar kruipen onder het scherm. Na het ontbijt is het tijd om onze spullen bij elkaar te rapen en de sporen van de 2 toffe avonden uit te wissen, we laten nog een groepsfoto maken en dan is het tijd om afscheid te nemen. De jongens gaan, net als ons, richting Airlie Beach, maar Jos en ik kunnen het net iets rustiger aan doen (wat redelijk in ons voordeel gaat werken, maar daarover later meer…). Vanwege het slechte weer kunnen we vandaag niet veel meer doen dan een stuk rijden. Tegen het einde van de middag vinden we een bush-camping in Carmilla Beach. Een mooi plekje aan het stand, denk ik… Het slechte weer blijft aanhouden, dus wij zijn, na een paar telefoontjes met Nederland, lekker achter de laptop gekropen om een filmpje te kijken…

Maandag 19 maart
Het maandagochtendgevoel hakt er lekker in als we naar buiten kijken; behoorlijk grijs en troosteloos. Zit je aan de andere kant van de wereld, valt het alsnog met bakken uit de lucht! We rijden richting MacKay om wat boodschappen te doen. De regen maakt het niet heel aantrekkelijk om de toerist uit te hangen, dus het duurt die middag niet heel lang voordat we een plek voor de nacht opzoeken. We rijden nog een klein stukje door naar het noorden, waar we in de buurt van Seafort een camping in gedachten hebben. Alleen denkt de tomtom daar net wat anders over… midden op een gravel-weg geeft ie aan dat de bestemming bereikt is. Na wat gepuzzel en gezoek op de kaart komen we er achter dat we nog een klein stukje moeten rijden. Hier vinden we weer een bush-camping aan zee. Nog steeds niet heel aantrekkelijk vanwege het weer, maar we doen het er mee. ’s Avonds komen we tot de ontdekking dat de tv in de camper weer ontvangst heeft! Een welkome afleiding; de films op de laptop hebben we al 3 keer gehad en om steeds nieuwe dvd’s te blijven kopen… we vermaken ons die avond dus lekker met de tv.

Dinsdag 20 maart
Wakker worden met de begintune van de NOS, dat is lang, lang geleden! Best maf dat we het Nederlandse journaal in the middle of nowhere kunnen ontvangen. Ontbijtje erbij en lekker zappen, we hadden het slechter kunnen treffen: 300 kilometer richting het noorden heeft een storm veel schade aangericht. Helemaal op de hoogte van het laatste nieuws besluiten we om vandaag richting Airlie Beach te gaan, de plaats om de Whitsundays te ontdekken. Helaas worden onze plannen letterlijk en figuurlijk in het water gegooid! We zijn nog geen 5 minuten onderweg als we stil komen te staan. De enige weg terug naar de bewoonde wereld staat onder water! En niet zo’n beetje ook, het water staat niet alleen hoog, een sterke stroming zorgt ervoor dat we er met geen mogelijkheid langs kunnen! Gelukkig zijn we niet de enige die vast staan; een local verteld dat jaren geleden is dat het water zo hoog stond, maar dat het halverwege de middag waarschijnlijk zo gezakt is dat we er weer langs kunnen. En dat betekend wachten… we rijden wat rond, kijken wat tv, spelen wat spelletjes enz enz. na bijna 4 uur gewacht te hebben is het water zover gezakt dat de politie de weg weer vrij geeft. We rijden! Niet lang… onze route richting de snelweg licht vol met modder door een verzakking. Uiteindelijk valt het mee, en kunnen we onze weg weer vervolgen. Alleen zijn de problemen nog niet voorbij; de snelweg staan ook voor een groot gedeelte onder water. De linker weghelft is helemaal afgesloten, dus worden we over de andere weghelft, waar een laag van 30 a 40 centimeter water staat, geloodst. In Prospine besluiten we dat het mooi geweest is voor vandaag, 120 kilometer in meer dan 5 uur; daar wordt je redelijk gaar van. We zetten de camper stil op een normale camping; lekker even in het zwembad spelen en een goede douche doen een mens goed! Morgen dan maar naar Airlie Beach…

Woensdag 21 maart
Goede morgen! Huh, wat is dat? Een stukje blauwe lucht? Het is nog wel redelijk bewolkt, maar het ziet er al wat beter uit dan dat het geweest is. Zodra we van de camping geschopt zijn, is het tijd om de laatste kilometers richt AB te rijden. We kijken de hele vakantie al uit naar de boottocht die we daar willen maken, maar of het door kan gaan vanwege het weer… Veel hoop hebben we niet meer. Hoe verder we komen, hoe lichter de bewolking wordt! In AB gooien we de camper op de parkeerplaats neer en lopen de eerste de beste reisbureau in. Een uur later lopen we weer naar buiten. We hebben geboekt! Ongelofelijk… 2 dagen en 2 nachten naar de Whitsundays (tip: google. Kom je vast wel wat leuke plaatjes tegen), het weer is goed genoeg om uit te varen, dus nee zeggen konden we niet! ’s Middags is er geen wolkje meer aan de lucht, dus bikini aan (in Jos zijn geval: zwembroek) en richting het strand. Dit is weer zoiets als in Brisbane, een groot zwembad met strand enz, gratis! Na een middagje bakken beginnen we honger te krijgen. Onze luiheid wint het, dus het wordt ergens een hapje eten. Na een veel te grote pizza, een paar biertjes/wijntjes en wat potjes verliezen met poolen is het tijd om de camper op te zoeken. We moeten natuurlijk wel goed uitgerust zijn voor onze boottocht…

Donderdag 22 maart
Op naar de whitsundays! We stappen rond een uurtje of 11 aan boort van een kleine catamaran. Ondertussen krijgen we van de crew het 1 en ander uitgelegd en varen we langzaam de haven uit. Onze groep bestaat uit 12 passagiers en 3 crew. Het weer voor vandaag is echt helemaal top! Geen wolkje meer aan de lucht te zien. Dit hadden we dus echt niet verwacht de afgelopen dagen! We beginnen aan een tocht richting ons eerste duikplek. Dit was ongeveer een uurtje of 2,5 varen waarbij ook iedereen voor op het dek lag te zonnen. Dan word het tijd om ons in de wetsuits te hijsen. Gezien de stingers(kwallen) moet je een wetsuit aanhebben als je het water in wil. Ilse en ik zitten vandaag in de eerste duikploeg om een poging te gaan wagen! Tis int begin echt wennen om alleen door je mond te ademen maar als je dat eenmaal gewend bent ben je al een heel stuk op pad. Dan word het tijd om een klein stukje te gaan duiken. Vandaag ging het er alleen even om om te wennen aan alles en te kijken of je echt wil duiken. Ik had in het begin echt zoiets van: pfff krijg het echt benauwd… maar dat viel gelukkig mee. Bij Ilse kwam de claustrofobie om de hoek kijken dus zei hield het na een aantal pogingen helaas voor gezien. Ne een half uurtje zijn we verder gevaren naar de plek weer we gingen overnachten. Toen wij aankwamen vertrokken er direct een paar vanwege het lawaai dat we hadden…tja soms kun je niet overal stil zijn. Na een heerlijke maaltijd lekker uitbuiken in de jacuzzi en na wat spelletjes zijn we onze hut ingedoken.

Vrijdag 23 maart
ILSE JARIG. Gefeliciteerd!! Ze had mij zowat verboden wat te zeggen aan boord daar over maar tja kon het niet maken niks te zeggen!! Dus het hoge woord moest er uit:) we hebben vannacht ondanks het schommelen toch nog goed kunnen slapen. Ik werd wakker met ijspegels aan men hoofd door de airco, die deed zen werk goed! We hadden ontbijt om 7 uur dus het was vroeg op vandaag. We hebben de zonsopkomst gezien, keer wat anders dan de ondergang. Na een stevig ontbijt werden we op het strand van …island afgezet waar we een wandeling door de bush hadden van een half uurtje. Bij het einde van de wandeling kwamen we uit op whithaven beach!! Hier was nog niemand te vinden wat een grote uitzondering blijkt te zijn! Het zand is echt super wit daar. Tis echt zoals je het ziet in de folder, super mooi. Best een mooi plekje om je verjaardag te vieren dacht ik zo… nadat we weer aan boord waren zijn we afgezet in de baai aan de achterkant van de Inlet Lookout. Dit is na het opera house en de harbor bridge in sydney de meest gefotografeerde plek van australie! Het was echt super super mooi daar! Helemaal gezien we vandaag ook weer heel erg geluk hebben met het weer. Na een kleine fotoshoot met de groep en even afgekoeld te hebben in het water moeten we terug naar de boot, het is namelijk tijd om een hapje te eten en onze wetsuits aan te trekken. Deze middag hebben we weer de kans om te gaan duiken en snorkelen. Jos kiest voor nog een duik, ik vind het wel prima om het simpel te houden. We zwemmen tussen super veel vissen en het koraal, onbeschrijfelijk hoe mooi dat is. Na een poosje in het water geweest te zijn, varen we een klein stukje naar een andere duikplek. Hier springt Jos nog een keer het water in om te gaan snorkelen, ik blijf lekker aan boord om van de zon te genieten. Als iedereen weer aan boord is, is het tijd om nog meer te relaxen en van de ondergaande zon te genieten. Rond 7 uur krijgen we weer een heerlijke maaltijd voor onze neus gezet.Net als we denken dat we geen toetje meer krijgen komt de crew al zingend een taart met kaarsjes brengen!! Na ze uitgeblazen te hebben en een speech gegeven te hebben kijken we met z’n allen de foto’s van afgelopen dagen en krijgen we de laatste instructies voor de volgende morgen. We spelen nog wat kaartspelletjes, belanden nog even in de jacuzzi en dan is het tijd om te gaan slapen.

Zaterdag 24 maart
Het is vroeg, zo vroeg! Om half 7 staan we boven om het dek, klaar om voor de laatste keer het water in te springen. Alleen… het weer is omgeslagen. De blauwe lucht is nu grijs en er vallen zelfs wat druppels uit. Er word uiteindelijk besloten dat de zee te slecht is om in te gaan duiken. Jammer, jammer. Maar dat betekend wel dat we nog even rustig wakker kunnen worden en uitgebreid kunnen ontbijten. Als alle spullen weer bij elkaar gepakt zijn, zetten we koers richting de haven. Op open water merken we pas hoe ruig de zee geworden is; 1 voor 1 komen de passagiers naar buiten voor wat frisse lucht. Gelukkig weet de kapitein ons veilig aan wal te zetten. We spreken met de groep af dat we die middag nog even bij elkaar komen voor de foto’s en een biertje, maar eerst douchen en een uurtje slapen! Die middag drinken we nog biertje en nemen afscheid van de meesten. ’s Avonds ontmoeten we er nog een paar om een hapje mee te eten. Bij de boottocht hoorde een leuke aanbieding: een lekkere maaltijd met een drankje voor maar 10 dollar. Daarna kreeg je per 4 personen die aan tafel zaten een kan bier of een kan cocktail! Daar hebben we natuurlijk even goed misbruik van gemaakt! Uiteindelijk was het hier ook tijd om afscheid te nemen en onze eigen weg weer te gaan! Het waren super dagen!